ciekawostki o psach shih tzu

Do chińskich ras psów zalicza się rasy niezwykle efektowne o oryginalnym wyglądzie. Niektóre chińskie rasy mają bardzo bujne owłosienie, tak jak chow chow, mastif tybetański, shih tzu i pekińczyk, inne mogą być zupełnie pozbawione sierści, tak jak grzywacz chiński lub posiadać nietypowe ułożenie skóry, jak shar pei. Niektóre 1. Buldog Francuski jest małym, korpulentnym psem. Mimo niewielkich rozmiarów, jest umięśniony i silny a w swoim małym ciałku mieści wiele energii. 2. Ma on króciutką sierść w odcieniach brązu, czerni, beżu i bieli. Jego uszy przypominają uszy nietoperza, są duże i stojące. 3. Buldog Francuski wywodzi się z Anglii, pierwsza CIEKAWOSTKI O PSACH Prawda czy fałsz. wg Olgaf. Klasa 3 Klasa 4 Klasa 5 Polski Przyroda. ciekawostki o psach Krzyżówka. wg Anitaczartek. Ciekawostki o psach Test. wg Ela19962112. Klasa 3 Biologia. Ciekawostki o psach i kotach Odkryj karty. Bolończyk. Shih tzu. West highland white terrier. Bichon frise. Lhasa apso. Duże psy z włosami. Samoyed. Pudel. Niezmiernie często powtarzanym mitem jest ten, że psy z włosami nie uczulają, zatem są doskonałą alternatywą dla każdego alergika, który pragnie nabyć czworonożnego przyjaciela. Husky - cena. Cena szczeniaka husky zależy od jego pochodzenia, wieku i płci. Średnio wynosi 4000 zł za psa z hodowli zarejestrowanej w FCI. Cena za najlepsze osobniki może sięgać nawet 7000 zł. nonton drama korea bioskopkeren digital sub indo. Przez aktualizacja dnia 18:58 1. Większość ras psów została sztucznie stworzona przez człowieka Współcześnie istnieje zaledwie kilka ras psów, których materiał genetyczny niewiele różni się od genów wilka. Należą do nich między innymi husky syberyjski, chart perski, chow chow, terier tybetański, ale też… shih tzu i pekińczyk! Znaczna większość z wyodrębnionych współcześnie ras została stworzona przez człowieka poprzez sztuczny dobór osobników do krycia. Pod tymi słowami kryje się zarządzanie psim rozrodem tak, aby uzyskać osobniki spełniające określone funkcje i kryteria urody (jest to tzw. hodowla ze względu na eksterier). I, jak to zazwyczaj bywa, gdy człowiek ingeruje w prawa natury, z rasami psów nie wszystko poszło tak, jak powinno. Nieumiejętny dobór osobników spowodował na przykład, że niektóre rasy są obecnie predysponowane do chorób stawów lub specyficznych dla danej rasy problemów behawioralnych. 2. Dla psa kara może być… nagrodą! Jak to? Kara nagrodą? Otóż tak, nierzadko bowiem zdarza się, że najcenniejszą nagrodą dla psa jest… uwaga jego właściciela! Szczególnie, kiedy na co dzień nie dostaje jej wystarczająco dużo. Karcąc psa, możemy niechcący wzmocnić niepożądane zachowanie, ucząc go, że zachowując się w ten sposób, dostaje to, o czym tak bardzo marzył – uwagę. Ale karcenie jest złe i nieskuteczne nie tylko z tego powodu. Przede wszystkim powoduje utratę zaufania czworonoga do swojego przewodnika i bardzo zaburza relacje. Jeśli zatem chcemy mieć psa pewnego siebie, podążającego za nami i oddanego, postawmy na szkolenie pozytywne! 3. Psie uszy „potrafią mówić”… Psie uszy pełnią bardzo ważną rolę w komunikacji. Choć różnią się między sobą budową, to obserwacja ich położenia w zależności od sytuacji może okazać się całkiem fascynującym zajęciem. Najłatwiej oczywiście obserwować uszy, kiedy ich budowa sprawia, że są stojące, ale wprawiony obserwator i na podstawie klapniętych uszu jest w stanie wyciągnąć ciekawe wnioski. ©Shutterstock Neutralna pozycja dla uszu, oznaczająca mniej więcej tyle co uprzejme zainteresowanie tym, co mówi właściciel, to ta, kiedy kierują się one lekko ku przodowi, a pies jest zrelaksowany. Postawione uszy do przodu, szczególnie w połączeniu z podkulonym ogonem, mówią nam, że pies się boi. Kiedy jedno ucho jest skierowane do przodu, a drugie do tyłu, oznacza to gotowość do walki. Kiedy pies odczuwa niepokój – kładzie uszy po sobie. 4. Pies śpi więcej niż człowiek Pies potrzebuje średnio 14 do nawet 16 godzin snu na dobę. To znacznie więcej niż człowiek, dlatego możemy przypuszczać, że podczas gdy nie ma nas w domu, pies nie nudzi się, a po prostu śpi. Jeśli jednak w tym czasie pies niszczy otoczenie, meble, piszczy i wyje, prawdopodobnie cierpi na lęk separacyjny. Jest to podstawa do pracy z doświadczonym psim behawiorystą, który znajdzie i rozwiąże jego przyczynę. Oczywiście pies „śpiący” w ciągu dnia tak naprawdę nie zapada w głęboki sen, ale po prostu drzemie (przybiera wówczas pozycję podobną do „waruj” lub zwija się w kłębek). Choć nie każdy o tym wie, pies może zaznać pełnego, regenerującego snu dopiero w pozycji „zdechł pies”, nazywanej często równie uroczo „na trupa”. Jego ciało jest wówczas w pełni zrelaksowane i pies może wejść w fazę snu głębokiego REM. 5. Istnieje muzyka dla psów W roku 2017 szkocki zespół Alestorm, grający muzykę z gatunku zwanego wesoło pirackim metalem, wydał swoją nową płytę No Grave But The Sea w podwójnej wersji – dla ludzi i dla psów. W psiej wersji wszystkie partie wokalne zostały zamienione na psie szczekanie. Oczywiście jest to forma ekspresji nietypowego poczucia humoru chłopaków z Alestorm, ale można znaleźć w Internecie muzykę relaksacyjną dla psów. Nie znalazłam niestety badań dowodzących jakiejkolwiek jej skuteczności. 6. Gdy pies się boi – nie pocieszaj go! Głaszcząc, pocieszając i uspokajając psa podczas reakcji lękowej, tylko pokazujemy mu, że jego strach i lęk są słuszne, wzmacniając to zachowanie. To zrozumiałe, że kiedy ktoś bliski cierpi, mamy odruch, aby go przytulić, uspokajać czy pogłaskać, ale w tej sytuacji lepiej nie reagować emocjonalnie. Pokażemy mu tym samym, że dany bodziec nie jest powodem do niepokoju. Oczywiście nie chodzi o to, by całkowicie zignorować psa, który przecież może poczuć, że nie ma w nas oparcia. Możemy spróbować odwrócić jego uwagę zabawką, ale nic na siłę. W przypadku nasilającego się lęku warto skorzystać z pomocy behawiorysty i lekarza weterynarii. 7. Psie nozdrza działają osobno Pies węsząc, używa swoich nozdrzy, czyli dziur na przedzie nosa, w różny sposób. Prawe, które jest połączone z prawą półkulą, analizuje bodźce obce, wywołujące lęk. Jeśli pies obwąchuje człowieka prawym nozdrzem, oznacza to nieufność. Za to lewe nozdrze łączy się z lewą półkulą i analizuje bodźce znajome i bezpieczne. Udowodniono, że jeśli pies czuje zapach, który jest mu miły lub obojętny, to najpierw wącha go lewym, a dopiero potem prawym nozdrzem. 8. Czekolada to trucizna Wielu właścicieli nie zdaje sobie z tego sprawy, ale czekolada zawiera w sobie bardzo szkodliwy składnik – teobrominę – która może doprowadzić do poważnego zatrucia, a nawet śmierci zwierzęcia. Pierwsze objawy pojawiają się w ciągu 4 godzin od spożycia. Nie należy ich bagatelizować. Gdy pies spożyje czekoladę, szczególnie w dużej ilości, trzeba udać się do lekarza weterynarii. 9. To nie geny pełnią decydującą rolę… ©Shutterstock Tak samo jak ludzie, psy różnią się między sobą nawet w obrębie jednej rasy czy jednego miotu. Oczywiście rasa predysponuje pewne zachowania i zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia określonych cech charakteru, ale to nie jest ani pewne, ani wiążące. Na charakter psa silny wpływ mają zarówno cechy biologiczne, jak i środowisko oraz doświadczenie (te dwa ostatnie nawet bardziej!), a kombinacje tych czynników są tak złożone, że nie sposób przewidzieć, jaki dany pies będzie. Wobec tego możemy spotkać agresywne labradory i golden retrievery, które są przecież uznawane za łagodne i rodzinne psy, jak i potulne – powszechnie uznawane za „bardzo groźne psy“ – rottweilery czy amstaffy. 10. Pies widzi inaczej niż człowiek Budowa psiego oka różni się od budowy oka ludzkiego. Co fascynujące, w naturze wilkom i psom wzrok nie jest niezbędny. Doskonały słuch i węch są wystarczające do przetrwania, wzrok tylko wspomaga ich pracę. Innymi słowy, jedynie potwierdza to, co wcześniej pies już wyczuł i usłyszał. Psia wizja jest mniej ostra niż ludzka. Do tego psie oko nie jest przystosowane do obserwacji z bliska, dlatego pies często może nie zauważać zabawki, która leży pod jego nosem. Przedmioty znajdujące się w ruchu są dla psa ostrzejsze. Tak samo jak w przypadku charakteru, tak i przy budowie oka występują różnice pomiędzy rasami. Psy, które mają dłuższe nosy, widzą lepiej na tak zwanych peryferiach obrazu, czyli dookoła, a niekoniecznie w centrum. Psy z krótkimi kufami, takie jak mopsy, mają ostrzejszy obraz w centrum pola widzenia niż na jego brzegach. Te różnice wyjaśniają niektóre specyficzne dla raz upodobania, takie jak np. niechęć mopsów do biegania za piłką, co zdaje się być ulubionym zajęciem np. labradorów. Bibliografia: 1. Alexandra Horowitz, Oczami psa. 2. Alexandra Horowitz, Nosem psa. 3. Ellen M. Lindell Rozważania na temat agresji u psów. 4. Patricia McConnell Drugi koniec smyczy. 5. Lek. wet. Natalia Blanda, dr n. wet. Adam Piórek, Zatrucie czekoladą u psów. Historia rasy Znana nam historia Shih Tzu, a dokładniej pierwsze doniesienia o nich pochodzą z Tybetu, gdzie przez tysiące lat były wysoce cenione przez mnichów tybetańskich. Były trzymane w klasztorach, ponieważ byli znani jako lojalni i godni zaufania towarzysze, a także bardzo dobrzy obserwatorzy. Od czasu do czasu psy te nazwane tybetańskimi psami były wysłane jako dary dla chińskich cesarzy, gdzie trzymano je w Pałacu Cesarskim. Są tacy, którzy uważają, że te małe psy mogły zostać skrzyżowane z krótkimi chińskimi rasami, które zawierają pekińczyka i chińskiego mopsa. Te krzyżówki podejrzewa się dlatego, że Shih Tzu ma swój niepowtarzalny wygląd, co czyni je odmiennymi wyglądem od tybetańskich psów lwa, które dziś są znane jako Lhasa Apso. Jedną z największych fanów tej rasy w tamtym czasie była Księżna Cesarzowa Tzu Hsi, która podjęła decyzję o stworzeniu udanego programu hodowlanego i dlatego rasa ta jest uznawana za pochodzącą z Chin, a nie z Tybetu. Ich imię Shih Tzu przetłumaczone na angielski z chińsko-mandańskiego oznacza „Mały Lew” i przez wieki pozostały twardymi faworytami u chińskich cesarzy, ponieważ były takimi lojalnymi i kochanymi towarzyszami. Kilka psów przybyło do Europy przed wybuchem pierwszej wojny światowej, a także przybyły na brytyjskie brzegi w 1928 roku, gdy Lady Brownrigg, żona Czwartego Generała Generalnego w Chinach, kupiła je i przywiozła. Nazwiska psów to Hibou i Shu-ssa, i oba miały czarno biały płaszczyk, przypominające szczeniaczki Shih Tzu, które dzisiaj widzimy. Dwa psy zostały łączone, a kilka lat później w 1933 r., Shu-ssa urodziła następnego szczeniaczka o imieniu Lung-fu-ssa, psa, który należał do pani Hutchins, a te psy miały stać się przodkami dla wielu Shih Tzu które widzimy dzisiaj. Jednym z największych fanów rasy w latach trzydziestych był Gay Garforth-bles, który miał stać się jedną z głównych osób zajmujących się rozwojem i promocją Shih Tzu nie tylko w całym kraju, ale także na całym świecie. W 1949 roku Shih Tzu został uznany przez Kennel Club za rasę, a przez te lata urocze małe psy były ogromnym hitem zarówno na wystawach, jak i w domu, dzięki uroczym wyglądom i słodyczy, Aczkolwiek żywiły często złośliwą naturą. Jego nazwa oznacza małego lwa, ale nie ma nic strasznego w tej rasie psów. Shih Tzu jest kochliwym psem, a nie myśliwym. Hodowany wyłącznie po to, by być towarzyszem, Shih Tzu jest czułym, szczęśliwym psem. Shih tzu szybko dojrzewa, osiągając rozmiar dorosłego w około 10 miesięcy. Pies zazwyczaj pokryty jest bujną, długą, prostą sierścią. Ta podwójna sierść wymaga zabiegów pielęgnacyjnych. Mają tendencję do bycia dość odpornymi małymi psami i często żyją do 15 roku życia. Shih Tzu nazywane są „psami o twarzy chryzantemy”, ponieważ włosy na ich twarzach rosną w każdym kierunku Stały się one mało popularne podczas rewolucji komunistycznej. Kiedy Chiny przeszły rewolucję komunistyczną, Shih Tzu prawie zniknęło z ulic. Być może nie zostało to spowodowane przez komunizm. Czynnikiem przyczyniającym się do tego była śmierć Cesarzowej Dowager Tzu Hsi w 1908 roku, która nadzorowała znany na całym świecie program hodowlany Shih Tzu. Kiedy zmarła, program hodowlany rozpadł się, a zdobycie Shih Tzu stało się prawie niemożliwe. Ponieważ ich liczba zmniejszyła się prawie do zera w pierwszej połowie XX wieku, każdy żyjący dziś Shih Tzu można przypisać do jednego z 14 psów – siedmiu samców i siedmiu samic – które zostały wykorzystane do odbudowy rasy. Shih tzu są znane z wytrwałych, szczęśliwych temperamentów. Są żywe i przyjazne. Mają tendencję do dogadywania się z ludźmi w każdym wieku i z innymi psami, a także innymi zwierzętami domowymi różnych gatunków. Psy tej rasy są bardzo łatwe w utrzymaniu i szybko stają się otyłe, jeśli podaje się zbyt wiele przysmaków. Lubią spacery i powinny być utrzymywani w dobrej kondycji. Shih Tzu wymaga dużej ilości osobistej uwagi każdego dnia. Rozwijają się one przy ludzkim towarzystwie i mogą dość łatwo stać się nieposłuszne jeśli nie będziemy o nie dbali. Rasa psów Shih Tzu powstała w Tybecie, prawdopodobnie około 7 wieku temu. Podarowana jako prezent dla chińskich cesarzy, rasa rozwinęła się w psa, którego dziś rozpoznajemy. Chińska rodzina królewska utrzymywała i hodowała Shih Tzu, a kiedy Brytyjczycy przybyli, rasa udała się do Anglii, a następnie do Stanów Zjednoczonych. Amerykańscy żołnierze stacjonujący w krajach europejskich zabrali Shih Tzu z powrotem do Stanów Zjednoczonych pod koniec lat czterdziestych i pięćdziesiątych. Nie potrafią polować, nie potrafią pilnować, nie potrafią chronić zwierząt gospodarskich, nie potrafią wyłapywać szkodników. Mogą być tylko twoimi przyjaciółmi! Według badań DNA, są one jedną z 14 najstarszych ras na świecie, co sprawia, że są bardzo blisko spokrewnione z wilkami. Shih Tzu ma grubą podwójną warstwę, która składa się z twardszej warstwy zewnętrznej i miękkiej warstwy wewnętrznej. Szczenięta rodzą się z pojedynczą sierścią, a ich dorosła sierść zaczyna rosnąć po około 7 miesiącach. #18 Najpopularniejsze rasy psów na Wamiz shih tzu Najważniejsze informacje o Shih tzu Pochodzenie i historia Rasa shih tzu pochodzi z Tybetu, prawdopodobnie ze skrzyżowania pekińczyka i lhasa apso. Najbardziej jednak rozwinęła się w Chinach, dokąd trafiła jako prezent darowany przez buddyjskich mnichów cesarzowej. Według podań na jej dworze mieszkało aż 200 piesków. Po śmierci cesarzowej zwierzęta rozprzestrzeniły się na pozostałą cześć kraju. Do Europy trafiły około 1930 roku, pierwotnie do Anglii. Klasyfikacja FCI Grupa FCI Grupa 9 - Psy ozdobne i do towarzystwa Sekcja Sekcja 5 : psy tybetańskie Wygląd Wielkość dorosłego osobnika Suka : pomiędzy 20 i 25 cm Pies : pomiędzy 22 i 27 cm Shih tzu waga Suka : pomiędzy 4 i 8 kg Pies : pomiędzy 4 i 8 kg Maść Dopuszczalne są wszystkie kolory. U psów łaciatych bardzo pożądana biała strzałka na czole i biała końcówka ogona. Rodzaj szaty Shit tzu ma piękną, długą i obfitą sierść z dużą ilością podszerstka. Powinna być prosta lub lekko falista, ale nie kędzierzawa. Kolor oczu Tę rasę cechuje ciemny kolor oczu. Brązowe Opis Shih Tzu to mały, dumny pies o dość wydłużonym, ale zwartym i energicznym ciele. Głowa jest szeroka, okrągła, z włosami opadającymi na oczy, brodą i wąsami. Włosy z nosa skierowane są ku górze i formują się w charakterystyczny kształt chryzantemy. Kufa jest kwadratowa, krótka, ale nie pomarszczona. Oczy shih tzu są duże, ciemne i okrągłe, ale nie wystające. Uszy są duże, opadające, pokryte włosami, które łączą się z włosami na ciele. Kończyny są krótkie, mocne i muskularne. Puszysty ogon jest osadzony wysoko i wesoło zawinięty. Shih tzu - ze względu na wygląd - często określany jest jako lwi pies. Choć do potężnego lwa mu brakuje, rzeczywiście robi on duże wrażenie! Ciekawostki Nazwa shih tzu oznacza dosłownie „psi lew” - często też określany jest jako "lwi pies". Innym często występującym tłumaczeniem nazwy shih tzu jest „pies – chryzantema”, które nawiązuje do wyglądu głowy psa. Dawniej wierzono, że psy shih tzu odstraszały złe duchy. Shih tzu mogą żyć nawet 20 lat. Wielkimi miłośnikami shih tzu byli władcy dynastii Ming. Shih tzu - usposobienie Czuły Psy rasy shih tzu są bardzo przyjaźnie nastawione zarówno do dzieci, jak i innych zwierząt. Uwielbiają codzienne pieszczoty i towarzystwo ludzi. Świetnie sprawdzają się w roli radosnego towarzysza całej rodziny. Są oddane i wierne, choć charakter shih tzu można ocenić jako niezależny. Lubi zabawę Czworonogi shih tzu uwielbiają zabawy zarówno domowe, jak i podwórkowe – pod warunkiem sprzyjających warunków atmosferycznych. Są radosne, aktywne i żywiołowe. Spokojny Właściwie socjalizowane psy rasy shih tzu są spokojne i zrównoważone. Ich hałaśliwość jest nieduża. Jeśli właściciel poświęci im czas, nie będą przejawiać niszczycielskich instynktów. Odpowiednio wychowywane, bez trudu przystosowują się do życia z innymi psami i zwierzętami. Są też przyjacielsko nastawione do małych dzieci. Inteligentny Shih tzu to psy inteligentne. Umiejętnie prowadzone i wcześnie rozpoczęte szkolenie umożliwia przystosowanie ich do życia w rodzinie oraz naukę zachowania na wystawach i pokazach. Trzeba jednak pamiętać, że podatność tej rasy na szkolenia jest umiarkowana. Łowca Miniaturki shih tzu zdecydowanie nie można zaliczyć do grupy psów myśliwskich, są to psy ozdobne i rodzinne. Shih tzu mają też słaby instynkt stróżowania, jednak ich skłonność do zabawy i ciekawość może je skłonić do pogoni za potencjalną ofiarą. Strachliwy/nieufny wobec obcych Pieski shih tzu są z natury odważne i niezależne, o ile oczywiście nic nie zaburzy procesu socjalizacji pierwotnej (z własnym gatunkiem), wtórnej (z ludźmi i innymi zwierzętami) oraz habituacji. Szybko oswajają się z nowymi miejscami i ludźmi. Są też czujne. Niezależny Shih tzu to rasa psów niezależnych. Aby nauczyć je posłuszeństwa, niezbędne jest umiejętne przeprowadzanie treningów, które warto rozpocząć dość wcześnie. Powinny one opierać się na wzmocnieniu pozytywnym i w przyjemny sposób angażować czas zarówno psa, jak i właściciela. Stosowanie metod awersyjnych jest zabronione! Zachowanie Znoszenie samotności Niezwykle towarzyskie usposobienie shih tzu sprawia, że psy źle znoszą samotność. Najlepiej czują się w towarzystwie ludzi, oczekując od opiekuna uwagi i czułości. W związku z powyższym należy dość wcześnie rozpocząć naukę pozostawania w domu pod nieobecność właściciela, by pies nie nabył lęku separacyjnego. Posłuszny / łatwo się uczy Podatność na szkolenie psów shih tzu można określić jako średnią. Bywają uparte i odporne na komendy. Jednak dzięki systematyczności treningów metodami pozytywnymi można osiągnąć zadowalające efekty. Szczekliwy Hałaśliwość shih tzu kształtuje się na średnim poziomie. Nie należy zachęcać psa do szczekania i nagradzać go za to. Skłonność do ucieczek Psy shih tzu mocno przywiązują się do właściciela, choć na spacerach nie zawsze bywają posłuszne, dlatego wymagają stałej kontroli i przede wszystkim szkolenia z zakresu przywołania (przywołanie zwykłe – komenda „do mnie” oraz przywołanie awaryjne). Do ich wyprowadzania najlepiej stosować szelki lub lekko zaokrąglone obroże, które jednak ze względu na długą sierść należy zdejmować tuż po spacerze. Skłonność do niszczenia Pieski shih tzu są raczej spokojne i nie mają tendencji do niszczenia (poza psami cierpiącymi na lęk separacyjny, który wymaga terapii behawioralnej). Właściwie spożytkowana energia u szczeniąt i dorosłych psów poprzez zabawy, spacery i ćwiczenia pozwala uniknąć niszczenia przedmiotów domowych. Łakomczuch Psy shih tzu wykazują tendencję do tycia. Uwielbiają przysmaki, dlatego wymagają racjonalnego żywienia. Pies stróżujący Ten niewielki piesek z pewnością nie odstrasza wyglądem i posiada słaby instynkt stróżujący, jednak nie zawaha się szczekać, aby ostrzec właścicieli, jeśli uzna daną sytuację za niepokojącą lub niebezpieczną. Pierwszy pies Shih tzu to pies przyjacielski i towarzyski, który łatwo i szybko przywiązuje się do właściciela. Nie wymaga specjalnych umiejętności trenerskich i dużej dozy doświadczenia w hodowli. Do wypracowania satysfakcjonujących rezultatów w zakresie posłuszeństwa wystarczą systematyczne i proste ćwiczenia, które będą przynosić przyjemność psu i jego właścicielowi. Nie wiesz, którą rasę psa wybrać? Pomożemy Ci znaleźć rasę odpowiadającą Twoim oczekiwaniom i trybowi życia. Tryb życia Shih tzu w mieszkaniu Psy shih tzu bardzo dobrze odnajdują się zarówno na dużych, jak i małych powierzchniach. Nie wymagają obecności dużego ogrodu. Stosunkowo szybko przystosowują się do nowych warunków, nawet podczas częstych przeprowadzek. Potrzebuje ruchu i ćwiczeń Pieski te są średnio aktywne. Nie wymagają dużej dawki ruchu. W zupełności wystarczą niezbyt wyczerpujące, regularne spacery i zabawy. Podróże/łatwość przewożenia Czworonogi te dobrze odnajdują się w podróży. Są odważne i ciekawe nowych miejsc. Jednocześnie szybko się do nich przyzwyczajają. Aby im to ułatwić, szczeniaki shih tzu od pierwszych tygodni życia powinny być oswajane z nowymi osobami (socjalizacja) i sytuacjami, miejscami, przedmiotami (habituacja). Ze względu na niewielkie rozmiary sam transport zwierzęcia nie sprawia żadnych kłopotów. Najlepiej przewodzić psa w specjalnym transporterze (najpierw jednak należy nauczyć psa wchodzenia do niego na komendę). Współżycie z innymi Shih tzu i koty Ten bardzo towarzyski mały piesek bardzo dobrze dogada się z kocimi współlokatorami, zwłaszcza jeśli wychowuje się z nimi od początku. Shih tzu i psy Nieświadomy swojej wielkości shih tzu, nie boi się interakcji ze znacznie większymi od siebie czworonogami. Towarzyski i kochający zabawę, doceni obecność innych psów, aby móc się wspólnie z nimi wyszaleć. Shih tzu nie jest aż tak delikatny, na jakiego wygląda, więc nie trzeba brać go na ręce za każdym razem, gdy zaczepia innego psa! Shih tzu i dzieci Psy shih tzu są przyjazne dla dzieci. Lubią się z nimi bawić. W kontaktach z małymi dziećmi powinny jednak pozostawać pod kontrolą, bowiem maluch niechcący może zrobić psu krzywdę. Shih tzu i osoby starsze Shih tzu idealna rasa dla osób starszych. Psy te są wspaniałymi, radosnymi towarzyszami o pogodnym uosobieniu. Łagodne i towarzyskie, nie wymagają dużej aktywności ruchowej i zaawansowanych umiejętności trenerskich. Są za to doskonałymi kompanami do spacerów. Shih tzu - pielęgnacja Ze względu na długą i gęstą sierść psy te wymagają regularnej pielęgnacji. Aby uniknąć kołtunienia sierści, do jej czesania należy używać grzebienia, do modelowania natomiast szczotki. Należy także kontrolować jej długość, co dotyczy zwłaszcza grzywy psa, która nie powinna utrudniać mu widzenia. Pielęgnacji wymagają też zęby, oczy (codzienne przemywanie), uszy i pazurki. Psy wystawowe wymagają jeszcze bardziej zaawansowanych zabiegów pielęgnacyjnych. Decydując się na wystawianie psa, warto korzystać z pomocy profesjonalnego groomera. W tym artykule znajdziesz pomysły na fryzury dla shih tzu. Linienie U psów rasy shih tzu wymiana sierści następuje około ósmego miesiąca życia, kiedy to sierść szczenięca zostaje zamieniona na włos dorosły. Jest to jedyny moment linienia zwierząt. Żywienie Ze względu na skłonność psów shih tzu do tycia żywienie powinno być racjonalne, a podawane porcje ściśle kontrolowane pod względem wielkości. Najlepiej unikać podawania dodatkowych przysmaków pomiędzy posiłkami. Wyjątek powinny stanowić treningi. Dzięki temu waga shih tzu będzie utrzymywać się na prawidłowym poziomie, czyli ok. 7,5 kg. Właściciel, który podaje psu smakołyki w czasie ćwiczeń, jednocześnie powinien zmniejszyć ilość pokarmu podawanego do miski. Zdrowie Długość życia Wbrew pozorom ten mały piesek jest bardzo odporny, zazwyczaj cieszy się także długim życiem. Odporność/wytrzymałość Shih tzu są raczej odporne na choroby i cieszą się dobrym zdrowiem. Do najczęstszych schorzeń charakterystycznych dla tej rasy należą przede wszystkim: choroby oczu, nerek, zwężenie nozdrzy. Ze względu na niską odporność na warunki atmosferyczne częstą chorobą shih tzu jest też udar cieplny. Odporność na upały Pies shih tzu bardzo źle znosi upały, więc nie można go w tym czasie zostawiać na dłuższy czas na zewnątrz, należy podawać dużo wody i zapewnić ocienione miejsce na odpoczynek. Odporność na zimno Jego obfita sierść i gęsty podszerstek zapewniają mu dobrą ochronę przed niskimi temperaturami. Skłonność do tycia Warto wiedzieć, że shih tzu z natury nie ma skłonności do tycia, ale proponowany mu często mało aktywny styl życia może prowadzić do nadwagi. Dlatego ważne jest, aby zapewnić mu codzienny ruch. Częste choroby choroby oczu, choroby nerek, udar cieplny, zwężenie nozdrzy. Shih tzu to mały i elegancki piesek, choć z charakterem. Jego sierść wymaga szczególnej pielęgnacji, a psy rasy shih tzu są wierne i lubią towarzystwo człowieka. Warto zaznaczyć, że mogą być też towarzyszami osób z alergią na psa. spis treści 1. Historia Shih tzu 2. Jak wygląda Shih tzu 3. Charakter pieska Shih tzu 4. Wychowanie i szkolenie 5. Żywienie psa 6. Pielęgnacja psa 7. Szczeniaki shih tzu 8. Cykl rozrodczy psa 9. Alergie na sierść 10. Ile kosztuje Shih tzu rozwiń 1. Historia Shih tzu Trudno do dziś powiedzieć, skąd pochodzi shih tzu. Legenda głosi, że pieski tej rasy towarzyszyły Buddzie podczas jego wędrówki przez świat, a w chwili zagrożenia ten malutki zwierzak przeistaczał się w groźnego lwa. Jak było naprawdę, nie wie nikt, wiadomo jednak, że shih tzu w Chinach od zawsze traktowane były z ogromnym szacunkiem. Największą popularnością cieszyły się w I połowie XIX wieku. I choć zachodni dyplomaci mieszkający w Pekinie często decydowali się na zakup shih tzu, żaden z psów nigdy nie mógł opuścić terytorium Chin. Zobacz film: "Weterynarze mówią "dość" buldogom i mopsom" Inna wersja zakłada, że shih tzu wywodzą się ze skrzyżowania Lhasa apso (będących w posiadaniu cesarza z dynastii Qing) z pekińczykiem (przesłanym w darze dla cesarza od Dalajlamy). Nazwa shih tzu pochodzi od cesarzowej Tzu Shi, podczas jej panowania rozpoczęła się regularna hodowla psów. Duży nacisk nakładano na niewielki rozmiar hodowanych zwierząt, dlatego aby zatrzymać wzrost czworonogów, często je głodzono i przetrzymywano w ciasnych klatkach. Wspomniana cesarzowa była przeciwna takiemu traktowaniu zwierząt, jednak większe osobniki rozprzestrzeniły się po całych Chinach dopiero po jej śmierci. Doprowadziło to do powstania kolejnych krzyżówek, w tym psa shih tzu o genach i rozmiarach, jakie znane są obecnie. Dopiero w latach 30. XX wieku rasa shih tzu pojawiła się w Europie, w Polsce zaś dopiero w 1981 roku. 2. Jak wygląda Shih tzu Shih tzu charakteryzuje przede wszystkim mały rozmiar (około 27-28 centymetrów wysokości w kłębie i waga w przedziale od 4 do 8 kilogramów), a także długa i gęsta sierść z obfitym podszerstkiem. Dopuszczalne są wszystkie umaszczenia, od jednolitych po różnokolorowe z białymi zaznaczeniami. Głowa shih tzu jest okrągła i duża z krótką kufą. Shih tzu uroku dodają duże oczy, przeważnie ciemne, które są szeroko rozstawione. Uszy psa są obficie owłosione i zwisające. Sylwetka shih tzu jest wpisana w prostokąt, pies ma długi i prosty grzbiet. Pomimo niewielkich rozmiarów, łapy w porównaniu do całej sylwetki są stosunkowo mocne i muskularne, a dzięki gęstości sierści, cały pies wygląda na bardziej masywnego niż jest w rzeczywistości. Rekomendowane przez naszych ekspertów Warto zaznaczyć, że odróżnia się dwie odmiany shih tzu. Amerykańska odmiana jest dużo delikatniejsza niż europejska i charakteryzuje się większą klatką piersiową, dłuższą szyją i mniejszą głową. Łapy są krótsze, a także mniej masywne niż u psów z odmiany europejskiej. Przedstawiciele odmiany europejskiej są też więksi i mocniejsi. 3. Charakter pieska Shih tzu Charakter shih tzu jest bardzo spokojny. Jest to pies niezależny, wesoły i towarzyski. Jest dobrą rasą dla rodzin z dziećmi (lepiej jednak, aby shih tzu był towarzyszem starszego dziecka). Najczęściej toleruje inne zwierzęta domowe. Mimo niewielkich rozmiarów, shih tzu to pies, którego wszędzie pełno. Lubi się bawić, lubi biegać i spacerować, a także jest w stanie się przystosować do różnych warunków (dobrze odnajdzie się zarówno w kawalerce, jak i w domu z ogrodem). Zachowanie shih tzu może trochę przypominać zachowanie kota. Mimo to, że shih tzu bardzo chętnie przesiaduje na kolanach właściciela, lubi się bawić i przytulać, to sam decyduje, kiedy przychodzi pora na głaskanie. Dodatkowo, shih tzu lubi chodzić własnymi ścieżkami i jest bardzo ciekawski. 4. Wychowanie i szkolenie Pieski shih tzu są bardzo inteligentne. Łatwo i szybko uczą się nowych sztuczek i podstawowego posłuszeństwa, ale są to zwierzęta uparte i czasem lubią manifestować swoje niezadowolenie, dlatego bardzo ważne jest odpowiednie wychowanie czworonoga. Najważniejsze jest, aby szkolenie i socjalizację rozpocząć kiedy pies jest jeszcze mały. Ze względu na charakter i upór shih tzu, warto wykazać się dużą cierpliwością i stanowczością, unikając przy tym przymusu fizycznego, a stosując motywację w postaci pochwał i smakołyków. Szczeniak do dwunastego tygodnia życia powinien poznawać nowych ludzi, dzieci w różnym wieku, odwiedzać nowe miejsca, a także poznawać inne psy i zwierzęta domowe. Bardzo ważne jest dostarczenie jak największej ilości bodźców, jednak powinno się uważać, żeby młody shih tzu nie nabył w tym okresie odruchów lękowych. Jeżeli pies się czegoś wystraszy, powinno się go nie pocieszać, ani nie głaskać (najlepiej jest zignorować sytuację). Niezwykle ważnym aspektem jest nauka czystości w domu. Wymaga ona czasu i dużego zaangażowania ze strony właściciela. Małego shih tzu należy wynosić na zewnątrz zawsze kiedy się obudzi, zje lub wypije dużo wody, a także po zabawie. Warto zaznaczyć, że młody shih tzu (do około 6-8 miesiąca życia) nie powinien w ogóle chodzić po schodach, aby nie obciążać kręgosłupa i stawów. Ze względu na szczególną pielęgnację, która jest wymagana warto od małego przyzwyczajać szczeniaka do czesania, kąpieli i strzyżenia. Warto zacząć od regularnego czesania młodego shih tzu przez około 3 minuty, stopniowo wydłużając ten czas (z każdym tygodniem o kilka minut). W przypadku układania fryzur szczeniąt należy też unikać spinek typu żabka, gdyż występuje ryzyko połknięcia lub urazu. 5. Żywienie psa Ze względu na tendencję do tycia, ilość pożywienia musi być dokładnie kontrolowana przez właściciela. Bardzo ważna jest rezygnacja z podawania psu smakołyków między posiłkami. Najlepszym rozwiązaniem w przypadku shih tzu jest sucha, dobrze zbilansowana karma. Dodatkowo, taki sposób żywienia nie utrudnia pielęgnacji czworonoga, gdyż sierść psa nie brudzi się podczas jedzenia. W przypadku szczeniąt shih tzu (w wieku do około 3 miesiąca życia) karmę przed podaniem powinno się namoczyć i odstawić do napęcznienia. Tak młode psy początkowo należy karmić cztery razy dziennie, aby stopniowo zmniejszać ilość posiłków w ciągu doby. Dorosłego shih tzu można karmić raz lub dwa razy dziennie (wtedy należy dzienną porcję podzielić na pół). Ważne jest, aby pożywienie dostarczało psu wszystkich niezbędnych składników odżywczych. W sytuacji, kiedy shih tzu będzie karmiony pożywieniem domowym może pojawić się konieczność podawania zwierzakowi suplementów witaminowo-mineralnych. Suplementy diety u shih tzu mogą być również pomocne w przypadkach, kiedy pies nie zjada całej porcji suchej karmy, występują u niego problemy z układem pokarmowym lub gdy dorosły pies zaczyna tracić sierść. W takich sytuacjach, weterynarz powinien dobrać odpowiednie suplementy tak, aby uzupełnić powstałe niedobory. Odpowiednia dieta shih tzu jest bardzo ważna dla utrzymania dobrego stanu skóry i sierści czworonoga. Składniki, które wpływają na funkcje skóry to między innymi: nienasycone kwasy tłuszczowe; składniki mineralne (wapń, miedź, cynk); białko; witaminy; związki biologicznie czynne pochodzenia roślinnego. 6. Pielęgnacja psa Shih tzu wyróżnia się na tle innych ras charakterystyczną sierścią. Jest ona długa, gęsta, lśniąca, ale też wymaga szczególnej pielęgnacji. W przeciwnym razie ulegnie skołtunieniu, dlatego musi być czesana codziennie przez co najmniej pół godziny (najlepiej drewnianą szczotką z metalowymi drucikami). Dla utrzymania estetycznego wyglądu shih tzu bardzo ważne są również regularne kąpiele. Shih tzu powinien być kąpany raz w tygodniu, z użyciem specjalnych szamponów przeznaczonych dla psów o gęstym podszerstku. Po delikatnym zmoczeniu sierści psa, należy wcierać szampon niewielkimi, okrężnymi ruchami, zaczynając od grzbietu i stopniowo schodząc w dół sylwetki zwierzęcia. To co wyróżnia psy shih tzu to ich bujna fryzura. Jest to z całą pewnością rasa, z którą należy regularnie odwiedzać stylistę lub samemu nauczyć się czesać psa. Stylizacje dla shih tzu to dziś prawdziwa sztuka. Wielu psich fryzjerów zajmuje się tym na co dzień. W porze letniej warto wybrać krótszą fryzurę, zimą jednak lepiej zostawić dłuższą sierść, aby ochronić psa przed zimnem. Mimo to, sierść na spodzie tułowia powinna zostać skrócona na tyle, żeby nie zbierała zabrudzeń z chodników. Związanie włosów okalających pysk jest konieczne, by te nie wchodziły do oczu i uszu oraz nie przeszkadzały w jedzeniu i piciu. Ze szczególną starannością trzeba pielęgnować oczy i uszy psa. Zdarza się, że do tego celu niezbędne są leki, zwłaszcza gdy dojdzie do zapalenia rogówki i spojówki. Problem ten często dotyczy tej rasy również dlatego, że shih tzu wydzielają niewiele łez. Nie można zapominać o regularnych kontrolach stanu zdrowia shih tzu u weterynarza, a także regularnym odrobaczaniu psa. Bardzo ważne są także szczepienia psa, które pomogą uniknąć wielu chorób, między innymi parwowirozy, która może doprowadzić nawet do śmierci zwierzęcia. 7. Szczeniaki shih tzu O ile szczeniaki shih tzu zostaną kupione w sprawdzonej hodowli i będą wolne od chorób wrodzonych, taki pies najpewniej będzie cieszył się dobrym zdrowiem i długim życiem. Psy tej rasy żyją nawet 17-20 lat. Zdarza się jednak, że wypadnie im dysk lub dojdzie do zwichnięcia rzepek kolanowych. Słabą stroną shih tzu są też zęby, stąd należy o nie dbać i systematycznie usuwać kamień. Zdarza się, że kilkuletnie shih tzu mają dość duże ubytki, dlatego niezwykle ważna jest odpowiednia higiena. Starsze zwierzęta mogą mieć przetrwałe zęby mleczne, co najczęściej kończy się ich usunięciem, aby uniknąć powstawania wad zgryzu. Wrodzoną chorobą genetyczną mogącą wystąpić u szczeniąt shih tzu jest rozszczep podniebienia. Rozszczepem nazywana jest szczelina znajdująca się w podniebieniu, łącząca jamę ustną z jamą nosową. U szczeniąt z rozszczepem podniebienia występują problemy z przyjmowaniem pokarmu, a mleko przez szczelinę przedostaje się do jamy nosowej, co w konsekwencji może prowadzić do zachłyśnięcia się mlekiem i rozwinięciem zachłystowego zapalenia płuc. Problemy zdrowotne mogą dotknąć również narządu wzroku shih tzu. Często spotykana jest niedrożność kanalików łzowych, która przyczynia się do nadmiernego łzawienia, a w efekcie powstawania przebarwień pod oczami psa. Dwurzędowość rzęs może powodować podrażnienie oczu, zapalenie rogówki i spojówek, a nawet uszkodzenie rogówki. U shih tzu może dojść do wypadnięcia gruczołu trzeciej powieki. Schorzenie polega na wypadnięciu gruczołu łzowego znajdującego się w trzeciej powiece, a objawem jest pojawienie się w przyśrodkowym kąciku oka różowej, owalnej tkanki. Nieleczone wypadnięcie gruczołu prowadzi do zmniejszenia ilości łez, co w efekcie przyczynia się do słabszego nawilżenia oka i zwiększonego ryzyka podrażnień. Ze względu na specyficzną budowę czaszki, shih tzu są narażone na wypadanie gałki ocznej (oko jest płytko osadzone w oczodole). Wypadnięcie może nastąpić jako efekt wypadku lub urazu, a nawet podczas zabawy. Ważne jest, aby nawilżać oko płynem fizjologicznym i niezwłocznie poszukać pomocy lekarskiej. Jeśli repozycja gałki ocznej nie jest możliwa, przeprowadzana jest amputacja. Budowa trzewioczaszki shih tzu, sprawia, że u czworonoga może wystąpić zespół oddechów psów krótkoczaszkowych. Dochodzi wtedy do niedrożności dróg oddechowych, a w konsekwencji niedotlenienia. Warto zaznaczyć, że niedrożność może wystąpić na poziomie nosa jako zwężenie otworów wlotowych do nozdrzy, na poziomie gardła, kiedy mamy do czynienia ze zbyt długim podniebieniem miękkim, a także na poziomie tchawicy i krtani, przez zapadanie się tych części dróg oddechowych. Efektem niedotlenienia może być wzrost ciśnienia, problemy gastryczne (w związku ze zwiększonym połykaniem powietrza podczas trudności z oddychaniem), zakażenia dróg oddechowych, a nawet przerost mięśnia sercowego. Leczenie polega na interwencji chirurgicznej, a także łagodzeniu pozostałych objawów. Skrócona kufa shih tzu jest przyczyną złego znoszenia wysokich temperatur i zwiększonego ryzyka wystąpienia udaru cieplnego. Ze względu na średnią odporność psa na warunki atmosferyczne niezbędne jest zapewnienie mu przewiewnego i zacienionego miejsca podczas upałów, a także chłodnej wody do picia. Korzystne będzie ograniczenie spacerów w ciągu dnia i zmniejszenie ich intensywności. Pod warunkiem, że shih tzu nie jest ostrzyżony zbyt krótko, dobrze znosi niskie temperatury. Psy rasy shih tzu mają też bardzo wrażliwą skórę. Ich właściciele często zgłaszają się do weterynarza z objawami reakcji alergicznej u swoich czworonożnych pupili. Schorzenia dermatologiczne są u nich nawet 6-7 razy częstsze niż w ogólnej populacji psów. 8. Cykl rozrodczy psa Pierwsza cieczka u shih tzu zazwyczaj pojawia się wcześniej (może wystąpić już około 6 miesiąca życia) niż u innych ras psów. Najczęściej trwa około 3-4 tygodnie, w ciągu których może dojść do zapłodnienia, a ciąża shih tzu trwa około 59-67 dni. Warto zaznaczyć, że większość samic shih tzu nie plami zbyt mocno. Cieczki najczęściej występują dwa razy w roku i pojawiają się co sześć do ośmiu miesięcy. Jeśli właściciele nie planują rozmnażania shih tzu warto zdecydować się na sterylizację, która dodatkowo pozwoli uniknąć wielu chorób, takich jak ropomacicze czy nowotwory gruczołu mlekowego. 9. Alergie na sierść Ze względu na rodzaj włosa jaki posiada shih tzu, pies tej rasy może być dobrym towarzyszem dla osób z alergią na sierść. Dodatkowym atutem tych czworonogów jest to, że shih tzu linieje tylko raz w życiu. Dzieje się to około ósmego miesiąca życia, kiedy młody pies zmienia sierść, na taką jaką posiada osobnik dorosły. Dodatkowo, dzięki odpowiedniej pielęgnacji ogranicza się ilość wydzielanych alergenów, a co za tym idzie ryzyko wystąpienia objawów alergii jest zminimalizowane. 10. Ile kosztuje Shih tzu Szczenięta shih tzu bez rodowodu kosztują najczęściej około 1000 złotych. Więcej, bo nawet około trzech tysięcy złotych trzeba zapłacić za szczeniaka rodowodowego. Nie należy zapominać też o kosztach utrzymania, które w przypadku shih tzu wynoszą około 100-300 złotych miesięcznie. Warto pamiętać, by psy zawsze kupować w sprawdzonych hodowlach. Shih tzu niewątpliwie wymaga dokładnej i systematycznej pielęgnacji, jednak duże przywiązanie do właściciela, a także inteligencja oraz spokojny i zrównoważony temperament sprawiają, że pies tej rasy jest idealnym towarzyszem zarówno osób starszych, jak i rodzin z dziećmi. Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza. polecamy

ciekawostki o psach shih tzu